Kararlarınızı Kendiniz Vermeye Çalışın

Hayatta ne olursa olsun sonucunda etkilenecek olduğunuz olayların kararını daima kendiniz verin, vermeye çalışın. Yapmak istediklerinizden vazgeçmeyin. Israr edin, diretin.

Küçük de olsa umudun her zaman olduğuna inananlardanım. Şimdiye kadar da bu konuda yanılmadım.

Herkes gibi benimde şu zamana kadar kararını kendim vermek istediğim çok olay oldu. Sonucunda neresinden tutarsan tut ben etkilenecektim ama kararını veren ben değildim. Öncelikle şunu belirtmek isterim ki ailem her zaman her konuda tabi ki benim iyiliğimi istedi. kim çocuğunun kötülüğünü ister ki? sadece fikrim, ne yapmak istediğim sorulmadı. Bu çok yanlış bir şey çook. Başkasının hayatına mücadele etmek gibi bir şey. ” Kişinin özgürlüğü, başkasının özgürlüğünün başladığı yerde biter”  diyerek Robespierre bu sözü hayatım boyunca unutmam gerektiğinin üzerinde durmuş.

2019 yılında 24 satırlık Üniversite ve bölüm tercihi yapmam gerekiyordu.  Babam tam bir memleket sevdalısı. Her zaman orada okumamı istemişti. Ben ise Balıkesir üniversitesinde okumayı çok istemiştim. Okumak istediğim bölümü söylemeyeyim artık 🙂 Tercih süreci yaklaşık 1 hafta kadar sürdü. Bir görün 24 satırın 24’ü de Karadeniz bölgesindeki üniversiteler, seçilen bölümleri geçtim artık. Ben okuyacaktım, sonunda o mesleği ben yapacaktım ama ”Ben” bütün bu sürecin neresindeydim? Ne kadar öneme sahiptim? Hiç. kocaman bir Hiçin içerisindeydim. Tercihlerin son gecesi herkesten habersiz bütün listeyi değiştirdim. Düşünsenize sonuçlar açıklandığında bir Balıkesir çıktığını sevinsem mi üzülsem mi durumu yani.. Kıyamet kopacaktı belki de üniversite hayatım 1 sene ertelenecekti ama artık o gün öyle bir dolmuştum ki hiçbir şey umurumda değildi. Ne olacaksa olsun dedim artık. Tercih listesinin son gecesi bütün satırları baştan aşağıya değiştirdim. Görseniz her yer Balıkesir :)) Tabii o mutluluğun arasında unuttuğum tek bir satırın kaderim olacağından haberim yoktu.

sonuçlar açıklandığında 7. tercih Trabzon Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik bölümünü görür görmez nasıl ağladığıma annem şahit. çok üzülmüştüm ya ayrıca ilk 6 tercihim tutarken nasıl oldu  da 7. sıra gelebildi anlam veremiyordum, onun şaşkınlığı ise çok başkaydı. Ya gerçekten Kaderimdi ya da tamamen Babamın şansıydı. Şaka gibi bir gündü, keşke şaka olsaydı. Tabi ben ağlarken de ailemin mutluluğu anlatmama gerek yoktur herhalde. Neyse artık olan olmuş dedim  başladım ve bence başarıyla 4 yılı bitirdim. 1.5 yılı pandemi sürecine 1 yılı Deprem sürecine denk gelip ne kadar online eğitim sistemi düzenine geçmiş olsak da çok güzel dolu dolu 2 sene üniversite hayatı gecirdim. Şimdi ise iş için bir çok yere başvurdum. Bazı yerlerin personel alımı için bir süre beklemem gerekiyordu. Bende bu zamanı herhangi bir işte çalışarak geçireyim dedim o iş A101 oldu.

A101 aslında insanlarla iletişim kurmam açısından bana çok şey kattı. Başka bir taraftan bakılınca yapılabilecek bir iş değil Hele ki benim gibi çabuk sinirleniyorsanız :)) Tahammül seviyesi artık insanların hepsi için yerlerde. Her konudan şikayet var, sıfır anlaşabilme duygusu, haksızlık, kendini ifade edemeyişindeki o için içini yemesi… Neler neler. İyi yanı da kötü yanı da var. tecrübe oldu diyelim konuyu kapatalım.

lafı çok uzattık bütün bu satırların ardından söylemek istediğim ise her ne olursa olsun yapmak istediğiniz her şeyin peşinden gidin ki sonunda üzülseniz de mutlu da olsanız ben yaptım böyle oldu diyebilin.