Okul hayatım boyunca her yaz tatilinde ailem beni köye anneanne, babaanneme, dedemin yanına gönderirdi. Hem onlara yardımcı olmak hem de köy işlerini biraz da olsa öğrenmek için. Hiç pişman değilim iyi ki de yapmışlar. Bu alışkanlık bana boş kaldığın her vakitte çalışmayı, kendi ayaklarının üzerinde durmanın ne demek olduğunu öğretti.
9-10 yaşlarında çayır veya odun taşımanın ne demek olduğunu şimdiki nesil bilmez. Benim için dırmaçın (yükü taşımak için kullanılan ip) izinin omuzlarımda çıktığı zamanlardı. Birde anneannem öyle bir yüklerdi ki yükü hiç acımazdı, çocuk falanda demezdi. bayır yukarı taşı Allah taşı. O zamanlar çok söylenmişliğim, ağlamışlığım var tabii. Ama şimdi düşününce iyi ki olmuş iyi ki yaşamışım diyorum. O zamanları biliyorum da bu zamanlarda ona göre davranıyorum, ona göre hayatıma şekil veriyorum. Kısacası benim tatil anlayışım köy hayatının sınırları içerisinde kaldı. Hiç öyle Bodrum, Muğla, Antalya nedir bilmem. Gitmek ister miydim tabi ki isterdim. Onun da zamanı gelir inşallah 🙂
Çocuğun her dediğine her yaptığına tamam diyen o kadar çok ebeveyne rastlıyorum ki bi o kadar da kızıyorum. Nedir bu bu kadar nazlamak, nedir bu kadar şımartmak? Sizinkisi çocukta köylerde hayvancılık yapan çocuklar çocuk değil mi? Unutmayın ki Elazığ’da yaylada ailesiyle birlikte hayvancılık yapan 14 yaşındaki Muhammet Halil Yazar LGS’den 494 puan alarak Türkiye ikincisi olmuştu. Sizin her şeyine tamam dediniz çocuğunuzun nerede başarısı var?
Yapmayın. Rica ediyorum yapmayın. Çocuğa ne kadar çok zarar verdiğinizin farkında değilsiniz. Korkak, kendine güvenmeyen, kendi başına bir iş yapamayan, doğru karar alamayan bireyler yetiştirmeyin. Şimdi lütfen bir oturun düşünün ve sonrasında çocuğu hem şu eline oynaması için verdiğiniz tabletin içerisinden çıkartıp sokakta oynaması için salın hem de zorluk ne demek öğretin, gösterin. Unutmayın ki bir gün herhangi bir zorlukla karşılaştığında yanında siz olmayacaksınız.
Eline sağlık çok güzel yazmışsın çocukluğumuzda gittik.
Nir kaç ekleme yapmak istiyorum;
1- o dönemde çocuk olmak gerçekten çok zordu, önce aileden verilen iş bitirilir daha sonra oyun için sokak olurdu hani sokak mükafattı.
2 – şimdi istenilen de yapılamaz onlar zira dışarısı sokak o kadar güvenli değil artık, belki kırsal kesim için bunlar hala söylenebilir ama merkezi yerlerde çocuğu sokağa salıvermek diyeyim çok güvenli değil.
3- teknolojik alet verilmesine bende karşıyım, belki belirli saatlerde veya ödül olarak Vs verilenilir ama bunu da aşırı kısıtlama yoluna giderek çocuğu teknoloji cahili yapmak bizler için aptallık olur teknoloji çağındayız.
Devamını bekliyorum saygılar sevgiler.
Her istediğine olumlu karşılık almak çocuk için bir başarıdır aslında ama tabiki yazından çıkarılması gereken sonuç, alınması gereken pay bu değil. Umarım bu yazıyla birkaç ebeveyni uyandırabilir, çocukları kurtarmakta başarıya ulaşabilirsin. Toplumun ihtiyacı var çünkü. Tabi okurlarsa..
Bir şeyleri insanlarda uyandırmakta ufak da olsa payım olursa ne mutlu bana 🙂