Yazık Oldu Ömrüme

Gelin size Bergen’e olan aşkımdan söz edeyim. 18 yaşında yks giriş sınavına giderken arabanın radyosunda, sıradaki şarkı ”ömrüne yazık olduğunu düşünenlere gelsin” anonsuyla tanıştım onunla. Şarkı ise yazının başlığında bahsettiğim şarkıydı. Gittiğim ve girecek olduğum sınava göre ne kadar da anlamlı bir şarkı. Sınava girecektim kazanırsam bir üniversite okuyacaktım sonra okuduğum mesleği çalışarak yapacak ekmeğini yiyecektim. Okuduğum mesleği yapmak kısmını aslında Bergen, önceden görmüş bu şarkısıyla anlatmak istemiş işte.

Eve gelir gelmez araştırmaya başladım. Fotoğrafını ilk gördüğümdeki yaşadığım hissi kesinlikle anlatamam. Bence çok da güzel bir kadınmış. Asıl adı da Belginmiş. Bence kullandığı mahlas da çok güzel. Buraya kadar her şey çok güzeldi. Okuduğum, öğrendiğim her şey. Öyle bir hayat hikayesi varmış ki.. Hiç böyle bir şey beklemiyordum. Sevdiği işi yapmak isterken, Allah vergisi sesiyle para kazanıp geçinmeye çalışırken önce gözünü sonra hayatını kaybetmiş bir kadınmış o. Aynı zamanda da çok güçlü. Değer miydi, hak etti mi? Kötü bir şey mi yapmıştı, suç mu işlemişti, namusuna laf mı getirmişti, hayattan kopartılacak kadar büyük ne yapmıştı bu kadın?

Sanki suç işlemiş gibi mezarı parmaklıklar ardında. Ne kadar acı ne kadar yürek burkan bir durum. Hele ki bir de buna gelin bir anne gözünden bakmaya çalışın. Tanıdığım günden itibaren şarkını sürekli dinleyecek, ödevlerime konu olacak kadar çok sevdim onu. İstemsizce bir bağım oluşmuştu ona. Keşke tanışma fırsatım olsaydı dediğim birisiydi. Mekanı cennet olsun.

https://open.spotify.com/intl-tr/track/1SvFuWq5BV7qCabtjQxGBx?si=502dbdeeb7fa48e1